woensdag 24 juli 2013

De vergeten etappewinnaar: Marcel Wust

Sprinters voor het wielrennen zijn voor mij wat de aanvallers voor het voetbal zijn: Ze spreken het meeste tot de verbeelding en krijgen het publiek op de banken. Wie geniet er nou niet van een fantastische eindsprint in de Tour de France? Erik Zabel, Mario Cipollini, Mark Cavendish en ga zo maar door. Het zijn de namen waar mensen de Tour voor aanzetten. Maar nu is de grote vraag, wie heeft zijn televisie ooit aangezet voor Marcel Wust? 






De Duitser Marcel Wust is voor velen een onbekende. En dat is niet terecht. Het is een sprinter met een verhaal, een mooi verhaal met een triest einde. Marcel Wust is namelijk altijd een winnaar geweest, vanaf zijn eerste zege als Junior in het Duitse Kampioenschap. In zijn carrière mocht hij meer dan honderd keer plaats nemen op het hoogste schavotje met de bloemen in zijn handen. Ook het grootste wielerpodium ter wereld, de Tour de France, heeft in het jaar 2000 een bos cadeau gedaan aan de man uit Keulen. Hij won een massasprint in de Bretonse plaats Vitre. Hiermee trad hij in de voetsporen van Mooie Mario (Cipollini) die in 1995 won in Vitre.

Ook in 2006 werd Vitre aangedaan in de Tour de France. De Tour van Robbie McEwen. De Australiër won drie ritten en het puntenklassement.
Maar, waarom is Wust dan verdwenen in de vergetelheid? Zoals je kunt zien is Vitre een gemeente waar kampioenen winnen. Aan zijn palmares ligt het niet: met één ritzege in de Ronde van Italië, één in de Ronde van Frankrijk dus en maarliefst twaalf ritzeges in de Ronde van Spanje.
Marcel Wust komt met deze prestatie in het unieke lijstje van etappewinnaars in alle drie de grote rondes. Erik Zabel, om maar een wereldsprinter te noemen uit Duitsland, heeft deze prestatie nooit kunnen verwezenlijken. 
Helaas voor Marcel Wust, heeft hij nooit de kans gekregen om mee te dingen voor meer ritzeges. Op 11 Augustus 2000 viel Marcel  namelijk bij een snelheid van om en nabij de 60 kilometer per uur. Hij verloor hierbij het zicht in zijn rechteroog.
De carrière van een veelbelovende sprinter kwam onmiddellijk ten einde. Het jaar waarin hij zijn eerste Touretappe pakte, werd ook meteen zijn laatste jaar als professioneel wielrenner.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten